Droga Królów: Podróż w Gwiazdozbiór Burzowy

Brandon Sanderson jest mistrzem swojego fachu, a „Droga Królów”, pierwsza część jego słynnego cyklu Archiwum Burzowego, jest dowodem na jego geniusz. Ta epicka powieść fantasy przenosi czytelników do świata Roshar, krainy nieustępliwych burz, tajemniczej magii i głębokich walk politycznych.

Droga Królów

Roshar to miejsce, gdzie zahartowani wojownicy stają do bitew honoru i desperacji, gdzie pod powierzchnią kipią starożytne sekrety, a losy świata wiszą na włosku. „Droga Królów” splata ze sobą opowieści trzech fascynujących postaci: Shallan, młodej uczonej szukającej zakazanej wiedzy; Dalinara, doświadczonego przez walkę generała szukającego sensu; i Kaladina, zniewolonego żołnierza walczącego o przetrwanie.

Kaladin

Kaladin w szczególności jest jednym z najbardziej ikonicznych stworzeń Sandersona. Dręczony przeszłością Kaladin walczy o ochronę swoich ludzi przed niemożliwymi przeciwnościami. Jego podróż pełna siły, honoru i determinacji pośród niewyobrażalnych trudności głęboko poruszy czytelników.

Dalinar Kholin

Dalinar Kholin, stoicki i honorowy brat zmarłego króla, stanowi zderzenie tradycji ze zmianą. Głęboko naznaczony przez starożytny tekst „Drogi Królów”, opiera on swe przekonania na sztywnym kodeksie honorowym i niezachwianym przestrzeganiu zasad. Walka Dalinara polega na pogodzeniu ideałów przeszłości z zmieniającą się i złożoną rzeczywistością teraźniejszości. Kluczowym cytatem z „Drogi Królów”, który rezonuje z Dalinarem, jest: „Nie może być honoru w zwycięstwie, które zmusza cię do porzucenia tego, kim jesteś”. Ta zasada kieruje jego działaniami, nawet jeśli powoduje stały wewnętrzny konflikt.

Podstawa Rycerstwa Radiant

Chociaż każdy z dziesięciu zakonów Rycerstwa Radiant posiadał unikalne Idealy, łączył ich jeden fundamentalny ideał:

Życie przed śmiercią, siła przed słabością, podróż przed celem.

Ten Pierwszy Ideał stanowił esencję filozofii Rycerstwa Radiant i wyznaczał drogę ich postępowania.

Życie przed śmiercią oznaczało dążenie do ochrony i ocalania życia, nawet w obliczu śmierci. Rycerze Radiant walczyli nie tylko o zwycięstwo, ale przede wszystkim o ocalenie ludzi i stworzeń.

Siła przed słabością nie oznaczała jedynie fizycznej siły, ale też siłę ducha, moralną odwagę i determinację. Rycerze Radiant stawiali czoła przeciwnościom losu i nigdy nie poddawali się bez walki.

Podróż przed celem podkreślała znaczenie procesu i rozwoju nad ostatecznym rezultatem. Rycerze Radiant rozumieli, że prawdziwa wartość tkwi w dążeniu do celu, a nie tylko w jego osiągnięciu.

Pierwszy Ideał stanowił fundament, na którym budowano pozostałe Idealy każdego zakonu. Był on kompasem moralnym Rycerstwa Radiant i wyznaczał ich drogę do czynienia dobra i ochrony świata.

Akapit z cytatami

Ale Pierwszy Ideał był taki sam dla wszystkich dziesięciu: życie ponad śmiercią, siła ponad słabością, podróż ponad celem.

Podstawa Rycerstwa Radiant

To zawstydzająca luka. Historia jest najważniejszą z podsztuk związanych z czytaniem. Można by sądzić, że twoi rodzice szczególnie zatroszczą się o ten aspekt, jeśli mieli nadzieję oddać cię na nauki do historyczki takiej jak ja.

Jasnah była Veristitalianką. Kiedyś mu to wyjaśniła – był to zakon uczonych, które próbowały odnaleźć prawdę o przeszłości. Pragnęły stworzyć obiektywne, oparte na faktach opisy tego, co się wydarzyło, by na tej podstawie podejmować decyzje dotyczące przyszłości. Nie był pewien, dlaczego uważały się za inne od zwyczajnych historyków

– Gdyby nie było prawa, niektórzy ludzie robiliby, co chcieli, owszem – zgodziła się Jasnah. – Ale czyż nie jest zadziwiające, że tak wielu ludzi, mając szansę uzyskać coś kosztem innych, wybiera to co właściwe?
– Ponieważ boją się Wszechmocnego.
– Nie. Sądzę, że coś w naszym wnętrzu rozumie, że postępowanie dla dobra społeczeństwa jest zazwyczaj dobre również dla jednostki. Ludzkość jest szlachetna, jeśli damy jej szansę. Ta szlachetność jest czymś, co istnieje niezależnie od nakazów takiego czy innego boga.

Jasnah

Zbyt wielu z nas zwraca ogromną uwagę na to, co pochłaniamy ustami, a o wiele mniejszą na to, co przechodzi przez nasze uszy i oczy. Zgadzasz się?

Jeśli ten notes może być jakąś wskazówką, w wolnym czasie zajmujesz się nauką dla samej nauki. To zachęcające. Być może jest to najlepszy argument, jaki za tobą przemawia.

Nie można chronić przez zabijanie.

Można być czymś gorszym niż chorobą – powiedziała od niechcenia. – Kiedy się na nią cierpi, człowiek przynajmniej przypomina sobie, że żyje. Walczy o to, co ma. Kiedy choroba się kończy, w porównaniu z nią zwyczajne życie w zdrowiu wydaje się cudowne.

Bieganie z mostem wyczerpuje nas, ponieważ spędzamy większość dni, wylegując się. Tak, wiem, że mamy obowiązki, zbieranie w rozpadlinach, czyszczenie latryn, szorowanie podłóg. Ale żołnierze nie oczekują, że będziemy ciężko pracować, chcą nas jedynie czymś zająć. Ta praca pozwala im nas ignorować. Moją podstawową rolą jako waszego dowódcy jest utrzymać was przy życiu. Na strzały Parshendich nic nie poradzę, więc muszę zrobić coś z wami. Mogę uczynić was silniejszymi, byście podczas ostatniego etapu biegu z mostem, często pod ostrzałem, mogli biec szybko. – Popatrzył wszystkim po kolei w oczy. – Zamierzam sprawić, by most numer cztery już nigdy nie stracił żadnego mostowego.

Czasami – stwierdził Dalinar – nagroda nie jest warta swojej ceny. Sposób, w jaki osiągamy zwycięstwo, jest równie ważny, jak samo zwycięstwo.

Niektórzy ludzie boją się wiedzy. Twój ojciec jest uczonym człowiekiem, wie rzeczy, których inni nie umieją pojąć. A wobec tego te rzeczy muszą być mroczne i tajemnicze.

Twój ojciec nie daje im uroków, żeby wyzdrowieli. Upiera się, żeby leżeli w łóżku, pili wodę, łykali paskudne lekarstwa i codziennie przemywali ranę. To trudne. Wolą pozostawić wszystko losowi.

„Monarcha oznacza panowanie”, pomyślał, przypominając sobie fragment „Drogi królów”. „Zapewnia stabilność. To jego usługa i jego towar. Jeśli nie panuje nad sobą, to jak może panować nad życiem swoich ludzi? Jaki kupiec wart swego Burzowego Światła nie spożywa owoców, którymi handluje?”

Nigdy nie walcz z innymi ludźmi, chyba że zmusi cię do tego wojna.
Łup!
Niech bronią cię twoje czyny, nie słowa.
Łup!
Oczekuj honoru od tych, których poznajesz, i daj im szansę, by do niego dorośli.
Łup!
Rządź tak, jak chciałbyś być rządzony.

Postępowanie mężczyzn było naganne. Shallan poświęciła te dni na lekturę dzieł filozoficznych i większość systemów etycznych uwalniała księżniczkę od winy.
Ale Shallan tam była. Patrzyła, jak mężczyźni umierają. Widziała grozę w ich oczach i czuła się koszmarnie. Nie było innej drogi?
Zabić albo zostać zabitym. To Filozofia Surowości. Oczyszczała Jasnah.
Działania nie są złe. Zamiary mogą być złe, a zamiarem księżniczki było powstrzymanie mężczyzn przed krzywdzeniem innych. To Filozofia Celu. Wychwalała Jasnah.
Moralność jest odrębna od ludzkich ideałów. Istnieje gdzieś w pełni, a śmiertelnicy mogą do niej aspirować, choć nigdy jej naprawdę nie pojmą. Filozofia Ideałów. Utrzymywała, że usuwanie zła jest w ostatecznym rozliczeniu moralne, więc, niszcząc złych mężczyzn, Jasnah była usprawiedliwiona.

Inne książki tutaj